آزمون های دوران غیبت

آزمایش های دینی برای ایمان آوردگان در همه ی زمان ها،قانون الهی است.

اما این قانون ، در زمان غیبت به دو وجه مورد تاکید است:

1.آن که امام از نظر ها پنهان است و منتظران،منتظرظهور اویند و چون این امر به درازا میکشید،افکار و دعوت های باطل،در میان مسلمانان پدید می آید و گروهی گمراه میشوند.

2.در این دوران،شرایطی بوجود می آید و اوضاع بر جوامع حاکم میشود که که نگهداشتن دین،بسیار دشوار میشود.بیشتر مردمان،به انگیزه های گوناگون،ایمان دینی خویش را در زندگی از دست میدهند و دینداری را کنار می نهند.

امام رضا درباره ی امتحان دوران غیبت میفرمایند:«آن چه گردن خویش را به جانبش دراز کرده اند[تشکیل حکومت آل محمد(ص)]اتفاق نمی افتد، تا این که مشخص شوید  و امتحان گردید و باقی نمی مانید از شما مگر اندکی.»

نعمانی،باب دوازده از کتاب(الغیبة)خویش را به امتحانشیعیان در عصر غیبت  اختصاص داده و احادیث گوناگونی در این زمینه آورده است.اما مهم ترین انگیزه ای که سبب میشود در دوران غیبت،دینداران با آزمایش های اعتقادی و عملی بسیاری رو به رو گردند،عبارت اند از:گسترش زمینه ی ناباوری،افزایش زمینه های انحرافی و گریز از دین،ستیزه جویی ها با دینداری.

پس قانون آزمایش و غربال شدن مومنان،در ظرف زمانی غیبت که گمراهی ها و رستم ها هجوم می آورند؛در شکوفا شدن حق جویی و خلاصی دینی دینداران و شایستگی برای حضور در جهادی فراگیر و سخت در رکاب حضرت ولی عصر-عج الله تعالی فرج الشریف- نقش اساسی و زیر بنایی دارد.

به فرموده ی پیامبر اکرم(ص) چشم پوشی در راه فرج داشتن،همراه با صبر و استقامت،عبادت است.

منبع:کتاب موعود نامه